Pessary położnicze

Pessary położnicze przeznaczone są dla kobiet w ciąży i mają na celu zapobieganie przedwczesnemu porodowi. Co należy o nich wiedzieć? Poniżej znajdziecie informacje na temat rodzajów, zastosowania, zakładania i skutków ubocznych związanych ze stosowaniem pessarów.

Czym są pessary? Są to akcesoria medyczne stosowane m.in. w leczeniu niewydolności ciśnieniowo-szyjkowej u ciężarnych, wypadania macicy, zespołu bólowego miednicy mniejszej czy nietrzymania moczu. Umieszczane są w pochwie kobiety. Pessary wykonywane są z silikonu medycznego i występują w różnych rozmiarach i kształtach, dostosowanych do potrzeb pacjentki. Wśród najczęściej wybieranych rodzajów pessarów wymienia się pessary położnicze, kostkowe, grzybkowe, cewkowe czy talerzowe.

Pessar dla kobiety ciężarnej zakładany jest w przypadku stwierdzenia niewydolności szyjki macicy. Zadaniem pessara jest zahamowanie procesu skracania szyjki macicy. Jest on alternatywą dla zabiegu chirurgicznego nazywanego szwem szyjkowym. Zaletami pessarów jest ich niska inwazyjność, komfort zakładania i noszenia oraz bezpieczeństwo stosowania.

Powikłania związane z pessarami położniczymi zdarzają się rzadko. Należy jednak pamiętać, że ich założenie może wiązać się ze zwiększoną produkcją wydzieliny i jej utrudnionym odpływem, co w niektórych przypadkach może skutkować infekcją szyjki macicy.

Jak założyć pessar położniczy? Jest to zadanie ginekologa, który wcześniej wykonuje badanie USG, aby zmierzyć długość szyjki macicy. Zabieg jest bezbolesny. Pessar u ciężarnej najczęściej zakładany jest między 20. a 28. tygodniem ciąży, a zdejmowany przed porodem, w okolicy 38. tygodnia ciąży. Chociaż noszenie pessara położniczego nie powinno wiązać się z dyskomfortem, kobiecie ciężarnej zaleca się wypoczynek, unikanie stresu, ograniczenie aktywności fizycznej oraz szczególną dbałość o higienę intymną.

W odróżnieniu od pessarów położniczych, pessary kostkowe możemy zakładać i wyjmować samodzielnie. Wykorzystywane są one przede wszystkim w leczeniu obniżenia macicy lub pochwy, a także w badaniu urodynamicznym.